odbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbieraćam, odbieraća, odbieraćają, odbieraćany {{/stl 8}}– odebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, odbiorę, odbierze, odbierz, odbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbierać cześć — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować wyrazy czci; odbierać oznaki uznania, szacunku, kultu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władca odbierał cześć od poddanych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbierać — → odebrać … Słownik języka polskiego
nadawać (odbierać) na tych samych falach — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} doskonale rozumieć się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy zorientował się, że nie nadają na tych samych falach, odszedł. (Ang) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poród — Odbierać poród zob. odebrać 2 … Słownik frazeologiczny
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
odebrać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
słuchać — ndk I, słuchaćam, słuchaćasz, słuchaćają, słuchaćaj, słuchaćał, słuchaćany 1. «świadomie odbierać wrażenia dźwiękowe; zwracać uwagę na to, co się słyszy; starać się słyszeć coś; odbierać i rozumieć czyjąś wypowiedź» Słuchać uważnie, z uwagą, z… … Słownik języka polskiego
